Η διαταραχή της κυκλοφορίας του αίματος και η συμφόρηση του αίματος στη φλεβική κλίνη οδηγούν σε παθολογικές αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία - κιρσούς. Οι λόγοι για την ανάπτυξη της νόσου μπορεί να είναι διαφορετικοί, συμπεριλαμβανομένης της γενετικής προδιάθεσης (πιο συχνή), του υπερβολικού βάρους, της ορμονικής ανισορροπίας, της εγκυμοσύνης, της αρτηριακής υπέρτασης, της δυσκοιλιότητας, του τρόπου ζωής και της επαγγελματικής δραστηριότητας (για παράδειγμα, εργασία που απαιτεί μακροχρόνια ορθοστασία στα πόδια) . ).
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η εξέλιξη της νόσου ακολουθεί το ίδιο σκηνικό και σχετίζεται με δύο παράγοντες: αδυναμία του αγγειακού τοιχώματος και λειτουργική ανεπάρκεια των φλεβικών βαλβίδων.
Οι αγγειακές βαλβίδες εμποδίζουν το αίμα να ρέει πίσω. Αν δεν κάνουν τη δουλειά τους, το αίμα λιμνάζει και συσσωρεύεται στις φλέβες. Ως αποτέλεσμα, τα αγγεία όχι μόνο διαστέλλονται, αλλά και επιμηκύνονται, γίνονται ελικοειδή και συμπλέκονται για να σχηματίσουν κιρσούς.
Τις περισσότερες φορές, αυτή η ασθένεια επηρεάζει τις επιφανειακές φλέβες (μεγάλες και μικρές) των κάτω άκρων. Εξασφαλίζουν την εκροή φλεβικού αίματος από τον υποδόριο ιστό και το δέρμα, που μαζί δεν αποτελούν περισσότερο από το 1/10 ολόκληρου του κυκλοφορικού συστήματος. Η κύρια εργασία γίνεται από τις βαθιές φλέβες, οι οποίες συνδέονται με τις επιφανειακές φλέβες μέσω διάτρητων φλεβικών σωλήνων.
Η σύγχρονη κλινική χρησιμοποιεί όλες τις σύγχρονες μεθόδους για τη θεραπεία των κιρσών, συμπεριλαμβανομένων ελάχιστα επεμβατικών μεθόδων (ενδαγγειακή πήξη με λέιζερ, σκληροθεραπεία, μινιφλεβεκτομή) και την κλασική φλεβεκτομή με πλήρη αφαίρεση της πάσχουσας φλέβας και των παραποτάμων της.
Η θεραπεία των κιρσών σημαίνει πάντα την αφαίρεση ή την απορρόφηση της φλέβας, δηλαδή τον αποκλεισμό της από το γενικό φλεβικό κυκλοφορικό σύστημα. Ωστόσο, δεδομένου ότι τέτοια πλοία παίζουν μόνο δευτερεύοντα ρόλο, η αφαίρεσή τους δεν έχει αρνητικές συνέπειες. Η λειτουργία τους αναλαμβάνεται εύκολα από τις άλλες φλέβες.
Συμπτώματα και στάδια της νόσου
Οι κιρσοί είναι μια από τις πιο κοινές αγγειακές παθήσεις. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το 10-20% των ανδρών και το 30-40% των γυναικών πάσχουν από αυτό.
Τα πρώτα σημάδια παθολογίας είναι η εμφάνιση ενός μπλε ή κόκκινου αγγειακού σχεδίου στο δέρμα. Αυτό μπορεί να είναι ένα τριχοειδές δίκτυο ή αστερίσκοι (τελαγγειεκτασία). Εμφανίζονται συχνότερα στα πόδια και τους μηρούς, αλλά μπορούν επίσης να βρεθούν στο πρόσωπο, στα χείλη (στις γυναίκες), στα πόδια και στα χέρια. Οι φλέβες αράχνης στο πρόσωπο ονομάζονται ροδόχρου ακμή.
Τα συμπτώματα των κιρσών εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου. Στην αρχή είναι απλώς ένα αίσθημα βάρους, αυξημένη κόπωση στα πόδια, μέτριο πρήξιμο το βράδυ, το οποίο εξαφανίζεται μετά την ανάπαυση και τον ύπνο. Είναι πιθανές νυχτερινές κράμπες στα πόδια.
Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου είναι ο πόνος. Ο πόνος στα πόδια μπορεί να εμφανιστεί κατά το περπάτημα, την παρατεταμένη ορθοστασία ή μπορεί να αυξηθεί ή να είναι επίμονος, συνοδευόμενος από αίσθημα πληρότητας, καψίματος και ζεστασιάς. Οι διευρυμένες φλέβες γίνονται επώδυνες όταν πιέζονται.
Στη διεθνή φλεβολογία, η ασθένεια ταξινομείται σε κατηγορίες 0 έως 6.
Στο στάδιο μηδέν δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα. το μόνο παράπονο μπορεί να είναι ένα αίσθημα βάρους στα πόδια.
Στο στάδιο 1, εμφανίζεται ένα αγγειακό σχέδιο (τελαγγειεκτασία) και εμφανίζονται μυϊκές κράμπες τη νύχτα.
Η νόσος κατηγορίας 2 εμφανίζεται με διεσταλμένες, παχύρρευστες φλέβες που επεκτείνονται κάτω από το δέρμα.
Στο στάδιο 3, το πρήξιμο των ποδιών (αστραγάλοι, πόδια, πόδια) δεν εξαφανίζεται πλέον μετά από έναν βραδινό ύπνο και μια μεγαλύτερη περίοδο ανάπαυσης και επιμένει.
Στο στάδιο 4, το δέρμα πάνω από τις διευρυμένες φλέβες γίνεται κόκκινο ή μπλε, εμφανίζονται περιοχές με υπερμελάγχρωση, εμφανίζεται κνησμός του δέρματος, ξηρότητα, ξεφλούδισμα και φλεγμονή.
Επιπλέον, στα στάδια 5 και 6, αναπτύσσονται προέλκη και τροφικά έλκη του δέρματος.
Οι κιρσοί, που ξεκινούν ως αισθητικό πρόβλημα, μπορούν με την πάροδο του χρόνου να οδηγήσουν σε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Επιπλοκές
Η στασιμότητα του φλεβικού αίματος και η συσσώρευσή του (εναπόθεση) στα αγγεία των κάτω άκρων οδηγεί σε μείωση της αρτηριακής πίεσης, υπόταση και συναφείς ζαλάδες, λιποθυμίες και πονοκεφάλους.
Το δέρμα πάνω από τα προσβεβλημένα αγγεία γίνεται πιο λεπτό, γίνεται φλεγμονή, εμφανίζονται φλούδες, φαγούρα, δερματίτιδα στάσης και κιρσώδη έκζεμα, ακολουθούμενα από το σχηματισμό τροφικών ελκών.
Οι θρόμβοι αίματος σχηματίζονται σε αγγεία γεμάτα με στάσιμο φλεβικό αίμα, το οποίο μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή και να ταξιδέψει μέσω της γενικής κυκλοφορίας, εμποδίζοντας μια ζωτική αρτηρία και προκαλώντας θάνατο.
Στα τελευταία στάδια της κιρσοκήλης εμφανίζονται επιπλοκές όπως φλεβίτιδα και θρομβοφλεβίτιδα.
Όσο πιο αργά ξεκινήσει η θεραπεία της νόσου, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος επιπλοκών και τόσο πιο ριζοσπαστικές μέθοδοι πρέπει να χρησιμοποιούνται για την πρόληψη τους. Γι' αυτό δεν πρέπει να βασίζεστε στην αυτοθεραπεία εάν εμφανιστούν συμπτώματα κιρσών· μπορεί να είναι χρήσιμα ως πρόληψη. Αλλά μόνο ένας γιατρός μπορεί πραγματικά να βοηθήσει.
Στην κλινική, η θεραπεία των κιρσών πραγματοποιείται από ειδικευμένο φλεβολόγο και αγγειοχειρουργό που έχει μεγάλη εμπειρία στη συντηρητική, ελάχιστα επεμβατική και χειρουργική αντιμετώπιση αυτής της νόσου. Ανάλογα με το στάδιο και τα χαρακτηριστικά των κιρσών στη συγκεκριμένη περίπτωσή σας, θα καθοριστεί η βέλτιστη θεραπεία.
Διάγνωση και θεραπεία
Ως συνήθως, μια επίσκεψη στο γιατρό ξεκινά με ένα παράπονο, μια αναμνησία και μια εξωτερική εξέταση. Η κύρια μέθοδος για τη διάγνωση των κιρσών είναι το υπερηχογράφημα Doppler, η διπλή ή τριπλή υπερηχογραφική εξέταση των αιμοφόρων αγγείων.
Κατά κανόνα, αυτή η μέθοδος παρέχει μια ολοκληρωμένη εικόνα της νόσου προκειμένου να καθοριστούν οι καταλληλότερες τακτικές θεραπείας.
Εάν απαιτούνται πρόσθετα δεδομένα για τη διευκρίνιση της διάγνωσης, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει ακτινογραφία με σκιαγραφικό (φλεβογραφία με αντίθεση ακτίνων Χ), μαγνητική τομογραφία αιμοφόρων αγγείων (φλεβογραφία μαγνητικού συντονισμού) ή πολυσπειραματική υπολογιστική αγγειογραφία.
Πριν από τη διενέργεια χειρουργικών επεμβάσεων, τόσο ελάχιστα επεμβατικών όσο και εκτεταμένων, συνταγογραφείται ένα τυπικό σύνολο εξετάσεων - γενική εξέταση ούρων, γενικές κλινικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος, δοκιμασία πήξης (πηκογραφία), εξετάσεις για HIV, σύφιλη, ιογενή ηπατίτιδα, ακτινογραφία, ΗΚΓ.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κιρσοί αντιμετωπίζονται σε μια σύγχρονη κλινική σε εξωτερική βάση ή σε κλινική ημέρας. Δεν χρειάζεται να κάνετε ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα και μπορείτε να επιστρέψετε στις κανονικές σας δραστηριότητες μετά από μόλις 1-2 ώρες. Οι ελάχιστα επεμβατικές επεμβάσεις γίνονται με τοπική αναισθησία ή χωρίς αναισθησία.
Και μόνο η ριζική χειρουργική παρέμβαση (φλεβεκτομή) μπορεί να απαιτεί βραχυπρόθεσμη νοσηλεία στο τμήμα νοσηλείας της κλινικής.
φαρμακευτική αγωγή
Σε πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου ή για την πρόληψή της, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φαρμακευτική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένων αντιβιοτικών και αντισηπτικών (παρουσία φλεγμονής), φλεβοπροστατευτικών, αντιπηκτικών (για την πρόληψη της θρόμβωσης), φλεβοπροστατευτικών, αλοιφής ηπαρίνης και άλλης ηπαρίνης - που περιέχουν φάρμακα.
Η ιρουδοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική μέθοδος θεραπείας.
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση κάλτσες συμπίεσης (καλσόν, κάλτσες για το γόνατο) και ελαστικούς επιδέσμους. Το εύρος είναι περιορισμένο.
Ενδαγγειακή αγγειακή πήξη με λέιζερ (EVLC)
Αυτή η μέθοδος είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος για τη θεραπεία των κιρσών. Η διαδικασία πραγματοποιείται σε εξωτερικά ιατρεία με τοπική αναισθησία. Υπό έλεγχο υπερήχων, ένας εύκαμπτος οδηγός φωτός οπτικών ινών συνδεδεμένος με έναν πομπό εισάγεται στην αγγειακή κλίνη.
Το φως λέιζερ συγκεκριμένου μήκους κύματος απορροφάται από τα κύτταρα του αίματος και τα τοιχώματα των φλεβών και μετατρέπεται σε θερμότητα.
Αυτό κλείνει το αγγείο και το μετατρέπει σε μια λεπτή δέσμη συνδετικού ιστού που διαλύεται από μόνη της.
Η φωτοπηξία με λέιζερ χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία των κιρσών των μικρού και μεσαίου μεγέθους φλεβών, ειδικά στο πρόσωπο. Αλλά οι μεγάλοι κιρσοί, συμπεριλαμβανομένων των μικρών και μεγάλων σαφηνών φλεβών των ποδιών, μπορούν επίσης να εξαλειφθούν με τη βοήθειά τους.
Αφαίρεση ραδιοσυχνοτήτων
Όπως και το EVLC, αυτή η μέθοδος βασίζεται στη θερμική πήξη, χρησιμοποιώντας μόνο ακτινοβολία υψηλής συχνότητας και χωρίς λέιζερ για να κλείσει το αγγείο. Διαφορετικά η διαδικασία είναι παρόμοια. Υπό τοπική αναισθησία, ένας πομπός ραδιοκυμάτων εισάγεται στη φλεβική κλίνη, ο οποίος απορροφάται από το αίμα και τα τοιχώματα των αγγείων, μετατρέπεται σε θερμότητα και έτσι επιτυγχάνεται ένα αποτέλεσμα πήξης. Η διαδικασία πραγματοποιείται υπό υπερηχογραφικό έλεγχο.
Όπως η πήξη με λέιζερ, η κατάλυση με ραδιοσυχνότητες μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως η κύρια, μοναδική και επαρκής μέθοδος ή ως πρόσθετη μέθοδος ως μέρος σύνθετης θεραπείας. Για παράδειγμα, μετά από χειρουργική αφαίρεση του κύριου κορμού για την εξάλειψη μικρότερων αγγειακών παραποτάμων.
Σκληροθεραπεία
Η κιρσοκήλη καταστρέφεται, δηλαδή συγκολλάται από μέσα με τη βοήθεια ενός σκληρυντικού παράγοντα. Αυτό το φάρμακο χορηγείται με ένεση σε φλέβα. Μπορεί να είναι υγρό ή αφρώδες.
Η διαδικασία είναι εντελώς ανώδυνη, είναι πιθανό ένα ελαφρύ κάψιμο και μυρμήγκιασμα. Για την εξάλειψη αυτών των αισθήσεων και την περαιτέρω συμπίεση του αγγείου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ρεύμα ψυχρού αέρα. Αυτό ονομάζεται κρυοσκληροθεραπεία.
Η χρήση σκληρυντικών αφρού έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα. Έχετε καλύτερη επαφή με το τοίχωμα του αγγείου, γεγονός που αυξάνει την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας. Για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα απαιτείται σημαντικά μικρότερη ποσότητα σκληροθεραπείας γιατί δεν διαλύεται στο αίμα.
Επιπλέον, δεν εξαπλώνεται πέρα από την περιοχή παρέμβασης, καθιστώντας ευκολότερο τον έλεγχο του όγκου.
Υγροί σκληρυντικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται συνήθως για την εξάλειψη των μικρών κιρσών, ενώ τα παρασκευάσματα αφρού επιτρέπουν τη σκληροθεραπεία ακόμη και μεγάλων φλεβών.
Η σκλήρυνση των μικρών φλεβών και των τριχοειδών αγγείων πραγματοποιείται συνήθως υπό οπτικό έλεγχο και η εισαγωγή σκληρυντικού αφρού σε μεγάλα αγγεία πραγματοποιείται υπό έλεγχο υπερήχων.
Μινιφλεκτομή
Αυτή είναι μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική μέθοδος αφαίρεσης κιρσών. Δεν απαιτούνται τομές, αναισθησία ή επισκληρίδιο.
Αυτή η επέμβαση αντιμετωπίζεται σε ημερήσια κλινική. Ο γιατρός πραγματοποιεί υπερηχογράφημα του αγγείου και το σημειώνει στο δέρμα με μαρκαδόρο. Στη συνέχεια κάνει μια παρακέντηση (τομή όχι μεγαλύτερη από 1-2 mm), μέσω της οποίας βγάζει μέρος της φλέβας χρησιμοποιώντας ειδικό γάντζο. Αυτή η περιοχή είναι τσιμπημένη και αποκομμένη.
Στη συνέχεια ο γιατρός προχωρά στην επόμενη περιοχή, τρυπάει, βγάζει μέρος της φλέβας και την κόβει. Με αυτόν τον τρόπο αφαιρεί ολόκληρο το προσβεβλημένο αγγείο.
Οι παρακεντήσεις του δέρματος επουλώνονται γρήγορα και δεν αφήνουν ίχνη, επιτυγχάνοντας έτσι ένα ιδανικό καλλυντικό αποτέλεσμα. Επειδή δεν υπάρχουν τομές, ο χρόνος αποκατάστασης είναι ελάχιστος. Τα κομμένα αγγεία δεν συρράπτονται και οι παρακεντήσεις δεν απαιτούν ράμματα - απλά κλείνονται με αυτοκόλλητο γύψο.
Φλεβεκτομή
Πρόκειται για μια κλασική χειρουργική επέμβαση που πρόσφατα γίνεται όλο και λιγότερο συχνή. Αυτό περιλαμβάνει τη ριζική αφαίρεση μιας κιρσοκήλης σε όλο το μήκος της. Για να γίνει αυτό, γίνεται μια τομή στη βουβωνική χώρα ή κάτω από το γόνατο μέσω της οποίας εισάγεται ένας καθετήρας στο αγγείο.
Χρησιμοποιώντας έναν ανιχνευτή, το αγγείο διαχωρίζεται από τον περιβάλλοντα ιστό και τραβιέται έξω. Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία ή επισκληρίδιο αναισθησία.
Αναμόρφωση
Μετά τη θεραπεία των κιρσών, είναι απαραίτητο να φοράτε κάλτσες συμπίεσης. Τις πρώτες μέρες πρέπει να φοριέται όλο το εικοσιτετράωρο, τις επόμενες εβδομάδες μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας και μπορεί να αφαιρεθεί το βράδυ. Οι γενικοί περιορισμοί για την περίοδο αποκατάστασης περιλαμβάνουν τον αποκλεισμό των ζεστών λουτρών, των χαμάμ και των σάουνων.
Μετά από ελάχιστα επεμβατικές επεμβάσεις (πήξη με λέιζερ, αφαίρεση με ραδιοσυχνότητες, σκληροθεραπεία, μίνι φλεβεκτομή), συνιστάται να σηκώνεστε και να περπατάτε. Στο μέλλον, το περπάτημα συνιστάται ως υποχρεωτικό μέρος του μαθήματος αποκατάστασης (τουλάχιστον 1 ώρα την ημέρα), ενώ όλες οι άλλες σωματικές δραστηριότητες θα πρέπει να είναι περιορισμένες.
Η διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης εξαρτάται από την έκταση της θεραπείας και της χειρουργικής επέμβασης.
Χάρη σε υψηλά καταρτισμένους ειδικούς και τη χρήση σύγχρονων τεχνικών, η θεραπεία των κιρσών είναι συνήθως καλά ανεκτή από τους ασθενείς, δεν προκαλεί επιπλοκές και παρέχει μέγιστα αποτελέσματα.